Różanecznik indyjski, Azalia indyjska - Rhododendron simsii

Opis

Różanecznik Indyjski, zwany azalią, to należący do rodziny wrzosowatych (Ericaceae) niewielki krzew, pochodzący z Chin i Tajwanu, na bazie którego powstały nasze azalie doniczkowe, które dzięki krzyżowaniu przybrały przepiękne formy i stały się bardzo pożądane, mimo że wymagają troszkę większej uwagi. Azalia to maleńkie krzewy, o wiecznie ciemnozielonych, podłużnie owalnych liściach zachwycają powstającymi na końcach pędów dużymi, licznymi kwiatami, pojawiającymi się zależnie od odmiany, od września aż do maja, kiedy kwitną najpóźniejsze odmiany. Samo kwitnienie nie jest zbyt długie i trwa zazwyczaj około jednego miesiąca. Kwiaty mogą być pojedyncze, jak i pełne o różnych barwach (biel, róż, łososiowa, czerwień, purpura). Możemy także zetknąć się z azaliami o dwubarwnych kwiatach. Wysokość tych krzewów osiąga 25- 50 cm, przy czym najwyższe formy, to azalie prowadzone w formie drzewka (piennej). Azalia to bardzo urokliwa roślina, serdecznie polecana przez większość hodowców.

Uprawa

Co do wymagań azalii, to potrzebuje ona stanowiska jasnego, osłoniętego przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi, z odpowiednią wilgotnością. Azalia najlepiej czują się w temperaturze 15- 18 ºC, dlatego nie należy ich stawiać w pobliżu kaloryfera. Gdy chcemy umieścić azalię w ciepłym pokoju, a dopiero ją zakupiliśmy, musimy najpierw przetrzymać ją kilka dni w chłodniejszym pomieszczeniu, tak, aby nie dostała ona szoku, związanego ze zmianą warunków. Różanecznik od maja do września, powinniśmy wynieść do ogrodu i zadołować w bardziej cieniste miejsce wraz z doniczką. Gdy nie mamy takiego miejsca, możemy to uczynić również na balkonie, wykorzystując do tego np. skrzynkę czy jakiś inny pojemnik. We wrześniu należy ją przenieść w chłodniejsze miejsce (10 ºC), a następnie, po wytworzeniu pąków kwiatowych przenosimy ją do cieplejszego miejsca. Podłoże dla azali winno być, specjalnym podłożem dla tego gatunku, bądź ziemią uniwersalną zmieszaną z torfem wysoce kwaśnym, tak, aby odczyn wynosił pH 4- 5. Przesadzamy, w miarę potrzeby (najczęściej, co dwa lata) a wilgotność podłoża powinna być stale umiarkowana. Podlewamy miękką wodą (deszczówką) a nawożenie wykonujemy od końca kwietnia do końca lipca. Pamiętajmy, aby azalia miała zapewniony dobry drenaż. Dla uzyskania rozgałęzionych krzewów, należy je regularnie przycinać, w zależności od potrzeby, usuwając zbyt długie pędy. Usuwając systematycznie pędy z dolnych partii rośliny, z czasem pozwoli na uzyskanie z azalii formy miniaturowego drzewka. Właściciele tych roślin często formują z nich małe bonsai. Przy pielęgnacji należy również pamiętać o usuwaniu przekwitłych kwiatów. Rozmnażanie tych roślin odbywa się przez sadzonki wierzchołkowe i szczepienie, aczkolwiek jest to bardzo trudne w amatorskich warunkach. Azalia indyjska jest znakomitą dekoracją do chłodniejszych pomieszczeń, niezastąpiona w ogrodach zimowych jak i na tarasach oraz balkonach. UwagiAzalie doniczkowe są podatne na przędziorka (zbyt ciepłe i suche stanowisko), mszyce, larwy opuchlaków, septoryjną plamistość liści. Gdy zauważymy czernienie liści na naszych azaliach, to najprawdopodobniej oznaka zbyt niskiej temperatury a bladość liści, braku światła lub stosowania twardej wody. Zbyt wysoka temperatura może wpłynąć również na zahamowanie rozwijania się pąków.

Autor opisu – Sargon.